اهدا جايزه نوبل به احمدي ن‍ژاد !!!
پوريا عالمي درروزنامه اعتماد :سيدمحمد كريمي، مديرعامل صندوق مهر رضا، خوشحال خوشحال آمد و روي كاناپه ولو شد و گفت: «بايد به آقاي احمدي‌نژاد نوبل بدهند.»
گفتم: «نوبل؟ همان جايزه‌يي كه ضدنظام و امپرياليست و كاپتاليست و صهيونيست و غرب جنايتكار و باقي ددان و دشمنان و استكبار و جرج سوروس به هر كسي كه عليه ما است مي‌دهند؟ همان كه به خانم شيرين عبادي دادند؟ تكليف ما را روشن كنيد، جايزه‌هاي خارجي خوب است يا نه؟ بگيريم يا نگيريم؟ نكند مثل دست دادن و عكس انداختن با خانم‌هاي خارجي، در دوره‌هاي قبل بد بوده و الان قبحش ريخته و خيلي هم خوب است؟»
آقاي مذكور گفت: «حالا شما مته به خشخاش نگذار. يك وام تپل برايت جور مي‌كنم، بي‌خيال شو.»
گفتم: «اول شما بگو به آقاي احمدي‌نژاد بايد نوبل چي بدهند؟»
گفت: «نوبل اشتغال‌زايي.»
گفتم: «واقعا چرا؟»
گفت: «چون براي من يك شغل نان و آب‌دار درست كرده و من الان مديرعامل صندوق مهر رضا هستم.»
گفتم: «خسته نباشي. اگر اين طوري بود كه بايد به دكتر اسماعيليون نوبل دندانپزشكي مي‌دادند، چون كرم‌خوردگي دندان من را پر كرد. بعد هم بايد به ممدآقا ماست‌بند سر كوچه نوبل سرشير بدهند چون رويه ماست‌هاش يك بندانگشت است... اين طوري نمي‌شود، اصلا بگذار پيشنهاد نوبل بدهم.»
نوبل‌هايي براي احمدي‌نژاد
با توجه به اينكه گفته شده به‌خاطر ايجاد شغل (واقعا؟) بايد به آقاي احمدي‌نژاد نوبل داده شود، ما هم پيشنهاد مي‌كنيم حالا كه دارند مي‌دهند، اين نوبل‌ها را هم بدهند.
نوبل بيابان‌زدايي: به خاطر تلاش براي زدودن گرد و خس و خاك و خاشاك و غيره.
نوبل شكست نور: به‌خاطر شكست نور.
نوبل خوشحالي: به خاطر خط لوله صلح و شاد كردن دل مردم بدبخت و فقير هند و پاكستان.
نوبل تشت: براي احقاق حقوق ايران از درياي خزر به اندازه يك تشت آب، معادل 11درصد از خزر.
نوبل بشار: همين‌طوري به‌خاطر بشار اسد.
نوبل خارجي: به‌خاطر موفقيت در روابط خارجي.
نوبل گفت‌وگو: به‌خاطر گفت‌وگو با همه رسانه‌هاي مستقل و دولتي جهان (البته منهاي گفت‌وگو با مطبوعات ايران)
نوبل لبخند: به‌خاطر پاسخ قاطع به همه سوال‌ها.
نوبل تكذيب: به‌خاطر تكذيب همه‌چيز، حتي شما دوست عزيز.
نوبل مهرورزي: به‌خاطر توزيع مهرورزانه سيب‌زميني در دوره‌هاي مختلف زماني.
نوبل رفاقت: به‌خاطر رفاقت و حمايت در هر شرايطي از محمدرضا رحيمي و رفقا.
نوبل سوژه: براي توليد بدون وقفه سوژه براي روزنامه‌نگاران و طنزنويسان.
نوبل اسفنديار رحيم مشايي: به‌خاطر كشف و ثبت اسفنديار رحيم مشايي، به عنوان معدن نمك.
پوريا عالمي درروزنامه اعتماد :سيدمحمد كريمي، مديرعامل صندوق مهر رضا، خوشحال خوشحال آمد و روي كاناپه ولو شد و گفت: «بايد به آقاي احمدي‌نژاد نوبل بدهند.»
گفتم: «نوبل؟ همان جايزه‌يي كه ضدنظام و امپرياليست و كاپتاليست و صهيونيست و غرب جنايتكار و باقي ددان و دشمنان و استكبار و جرج سوروس به هر كسي كه عليه ما است مي‌دهند؟ همان كه به خانم شيرين عبادي دادند؟ تكليف ما را روشن كنيد، جايزه‌هاي خارجي خوب است يا نه؟ بگيريم يا نگيريم؟ نكند مثل دست دادن و عكس انداختن با خانم‌هاي خارجي، در دوره‌هاي قبل بد بوده و الان قبحش ريخته و خيلي هم خوب است؟»
آقاي مذكور گفت: «حالا شما مته به خشخاش نگذار. يك وام تپل برايت جور مي‌كنم، بي‌خيال شو.»
گفتم: «اول شما بگو به آقاي احمدي‌نژاد بايد نوبل چي بدهند؟»
گفت: «نوبل اشتغال‌زايي.»
گفتم: «واقعا چرا؟»
گفت: «چون براي من يك شغل نان و آب‌دار درست كرده و من الان مديرعامل صندوق مهر رضا هستم.»
گفتم: «خسته نباشي. اگر اين طوري بود كه بايد به دكتر اسماعيليون نوبل دندانپزشكي مي‌دادند، چون كرم‌خوردگي دندان من را پر كرد. بعد هم بايد به ممدآقا ماست‌بند سر كوچه نوبل سرشير بدهند چون رويه ماست‌هاش يك بندانگشت است... اين طوري نمي‌شود، اصلا بگذار پيشنهاد نوبل بدهم.»
نوبل‌هايي براي احمدي‌نژاد
با توجه به اينكه گفته شده به‌خاطر ايجاد شغل (واقعا؟) بايد به آقاي احمدي‌نژاد نوبل داده شود، ما هم پيشنهاد مي‌كنيم حالا كه دارند مي‌دهند، اين نوبل‌ها را هم بدهند.
نوبل بيابان‌زدايي: به خاطر تلاش براي زدودن گرد و خس و خاك و خاشاك و غيره.
نوبل شكست نور: به‌خاطر شكست نور.
نوبل خوشحالي: به خاطر خط لوله صلح و شاد كردن دل مردم بدبخت و فقير هند و پاكستان.
نوبل تشت: براي احقاق حقوق ايران از درياي خزر به اندازه يك تشت آب، معادل 11درصد از خزر.
نوبل بشار: همين‌طوري به‌خاطر بشار اسد.
نوبل خارجي: به‌خاطر موفقيت در روابط خارجي.
نوبل گفت‌وگو: به‌خاطر گفت‌وگو با همه رسانه‌هاي مستقل و دولتي جهان (البته منهاي گفت‌وگو با مطبوعات ايران)
نوبل لبخند: به‌خاطر پاسخ قاطع به همه سوال‌ها.
نوبل تكذيب: به‌خاطر تكذيب همه‌چيز، حتي شما دوست عزيز.
نوبل مهرورزي: به‌خاطر توزيع مهرورزانه سيب‌زميني در دوره‌هاي مختلف زماني.
نوبل رفاقت: به‌خاطر رفاقت و حمايت در هر شرايطي از محمدرضا رحيمي و رفقا.
نوبل سوژه: براي توليد بدون وقفه سوژه براي روزنامه‌نگاران و طنزنويسان.
نوبل اسفنديار رحيم مشايي: به‌خاطر كشف و ثبت اسفنديار رحيم مشايي، به عنوان معدن نمك.
