تابوی انتشار خبر تجاوز به زنان شکست
دلبر توکلی
"هوا تاریک بود، سرم را تکیه داده بودم به شیشه پنجره عقب تاکسی، ازخستگی، نای حرف زدن نداشتم، تمام روز را سگ-دو زده بودم. دو مرد کنارم درعقب تاکسی نشسته بودند ومردی دیگرهم روی صندلی جلو، جا خوش کرده بود. فکر کردم دارم اشتباه می کنم، زیرچشمی به مردی که کنارم نشسته بود نگاه کردم، احساس کردم نفسم بند آمده است، مرد زیپ شلوارش را بازکرده بود و...، نمی دانم چرا مردی که کنارش نشسته بود هیچ عکس العملی نداشت، می ترسیدم حرف بزنم نمی دانستم که راننده با سه مرد مسافر آشناست یا نه؟ دل دل می کردم که زودتر به روشنایی برسیم واز اتوبان "همت" خارج شویم .مرد به کار خودش ادامه می داد ومن حس یک جسد را داشتم. خلاصه راننده از اتوبان به سمت" آریا شهر" پیچید ومن با عجله گفتم: آقا نگهدارمن پیاده می شوم. هنوز راننده، پایش را روی پدال گاز، فشار نداده بود که در تاکسی را باز کردم وپریدم بیرون
پروین زن ۳۹ ساله ای است که به تازگی از ایران خارج شده است. او در ادامه می گوید:" این اولین وآخرین باری که نبود که احساس می کردم لحظه به لحظه به من تجاوز می شود و نمی توانم در دفاع از خودم کاری انجام بدهم."
انتشار اخبار تجاوزهای گروهی، سرپوشی برای تجاوز قانونی به زنان
طی دوهفته اخیر ۱۴ مرد، با ورود به حریم خصوصی یک خانواده، در باغی درخمینی شهر، توانستند تیتر"یک" بسیاری از رسانه های فارسی زبان را از آنِ خود کنند. در حالی که برخی از مسئولان جمهوری اسلامی در گفته های شان سعی بر آن دارند که ریشه این اتفاقات را به "بدپوشی" زنان وتحریک آمیز بودن لباس آنان نسبت دهند، زهرا کمالی جامعه شناس، معتقد است که شکستن تابوی انتشار خبر درخصوص تجاوز به زنان، نشا ن کاملا بارز از تجاوز بزرگتری است که می خواهد به شکل قانونی و پنهان به همه زنان ایران صورت بگیرد، او می گوید:" این که چرا این تابوی اجتماعی به مجامع عمومی کشیده شده و دستگاه قضایی که همیشه از درگیری در این مسئله خودداری می کرده است الان به میدان آمده جای تامل دارد وسوال برانگیز است.
در مسئله کاشمر و تجاوز بیش از ۱۰ نفر به یک زن، بلافاصله بعد از اعلام آن به نیروهای انتظامی و دستگیری چند تن و تحویل آنها به کلانتری مربوطه، می بینیم که آن مردها به دلیل این که مدعی خصوصی نداشتند آزاد می شوند در صورتی که این مسئله در نگاهی اجتماعی یک مسئله خصوصی نیست چرا که تجاوز به یک نفر در روز آن هم در کشوری اسلامی تهدیدی علیه امنیت عمومی محسوب می شود اما این مسئله از دید همگان مخفی شده و بعد از یک ماه دوباره به جریان می افتد .
این که بلافاصله تمام پرونده های تجاوزهای گروهی در خمینی شهر، گلستان و کاشمر به صورت همزمان به جریان می افتند و حتی بحث به تریبون نماز جمعه می رسد و در همه این اتفاقات انگشت اتهام به سوی زنان و عدم رعایت حجاب منتهی می شود نشان کاملا بارز از تجاوز بزرگتری است که پیامد آن کاهش آزادی های اجتماعی و فردی زنانی است که برای حضور در جامعه بهای سنگینی را تا به امروز پرداخت کرده اند ."
ناگفته نماند که نورالله حیدری ،عضو کمیسیون آموزش وتحقیقات مجلس شورای اسلامی چندی پیش، با اعلام این که حضور دختران در دانشگاه ها نوعی تهدید به شمار می آید گفت:" در شرایطی می توان از تحصیل دختران به عنوان یک تهدید یاد کرد که موقعیت تحصیل برای مردان فراهم نشود و بخشی از این امر ناشی از سیاست وزارت علوم است که باید در جهت نیازسنجی جنسیتی و بازار کار برخی رشته های مورد نیاز را تصویب کند."
همزمان با انتشار اخبار مربوط به تجاوزهای گروهی به زنان در ایران، بار دیگر طرح امنیت اجتماعی کلید خورد واز ۲۰ تیرماه سال جاری، ورود زنان به چایخانه های قلیان دار، ممنوع اعلام شد، همچنین وب سایت "خبرآنلاین" با ارئه گزارشی آماری تعداد قربانیان تجاوز در بهار سال ۱۳۹۰ را ۱۳ نفر ومتهمان را ۳۱ نفر اعلام کرده است.
تجاوزهای پنهان
تجاوز نیز یکی از مسائلی است که نمی توان آن را تفکیک جنسیتی کرد و یا آن را خاص گروه زنان یا مردان دانست، اما همیشه تجاوز به زنان بیشتر از مردان بوده است. به اعتقاد زهرا کمالی، در تمام ادوار تاریخی نگاه به زن به عنوان موجود ضعیف و جنس دوم بوده است وبه خصوص درکشورهای اسلامی با نام "ناموس "، زن، به عنوان ملک بلامانع مرد در آمده است، به طوری که، مرد حتا می تواند نسبت به خرید و فروش(به صورت واضح معامله دختران کم سن در برخی مناطق کشور، یا به صورت پنهان، تحت عنوان گرفتن مهریه وشیر بها) او اقدام کند .
این جامعه شناس هم مانند خانم پروین، معتقد است که تجاوز به زنان در جامعه ایران، محدود به امروز نیست ومی گوید:" مسئله تجاوز به زنان مسئله ای نیست که خاص امروز یا دیروز باشد بلکه این مسئله به عنوان یک تابوی اجتماعی مطرح بوده که سالیان درازی است جامعه ما با آن دست به گریبان است، در آمار مختلف داریم که تجاوزهای پنهان در حلقه های زورمدارانه نهاد به ظاهر مقدس خانواده درنظام جمهوری اسلامی، بطور شبانه روزی درشکل های مختلف در حال وقوع است که یک نمونه آن می تواند تجاوز عریان باشد .
تجاوز به دختر توسط پدر، عمو، برادر، ناپدری و دایی بصورت بسیار پنهان در خانواده های ایرانی وجود داشته اما چون همیشه این فرد قربانی بوده که مجرم شناخته می شده، از بیان آن خوداری می شده است و از طرفی قانون در چنین مواردی از فرد متجاوز دفاع کرده است، بطور مثال می توان به حادثه سال ۷۰ اشاره کرد که پدری تنها به ظن این که دخترش توسط عمویش مورد تجاوز قرار گرفته است دخترش را می کشد و در دادگاه در دفاع از خود، بسیار واضح وآشکارمی گوید که، من از ناموسم دفاع کردم ( اگر چه بعد از دادگاه وقتی از دخترآزمایش پزشکی به عمل می آید دختر باکره بوده است از طرفی، در قانون اساسی برای پدر، حکم قصاص نداریم و تنها ۳ به تا ۱۰سال حبس محکوم می شود) ودر نهایت تنها به چند سال حبس محکوم می شود."
کمالی، در پاسخ به این پرسش که، چه عاملی موجب شده که اعلام این تجاوزهای گروهی در جامعه ایران، از" تابو" بودن خارج شده است (به طوری که " قاسم یعقوبی" امام جمعه کاشمراز تریبون نماز جمعه افراد متجاوز را مفسد فی الارض اعلام می کند ) گفت:" این که واقعا قربانی این نوع پرونده ها فرد تجاوز گر یا فرد مورد تجاوز است کمی سوال برانگیز و قابل تامل است. اگر اندکی مستقل تر، به این ماجرا نگاه کنیم می بینیم، مرد متجاوز و زنی که به اوتجاوز شده است هر دو محصول قوانینی هستند که هر روز درآن، بازتولید می شوند. زنانی که هر روز بیشتر از قبل درفشار قرار می گیرند و مردانی که هرروز به این باور می رسند که جنس برتر و مالکین واقعی هستند. در این میان مرد ها بیشتر به جای آن که فاعل باشند، محصول قوانین یک جامعه مرد سالارهستند که حق هر کاری را به صورت مطلق به آنها می دهد. اما این که نفع اصلی را در این میان چه کسی یا کسانی می برند، جای کمی تامل دارد. وقتی می گوییم منفعت در این میان نصیب دیگران می شود به این دلیل است که می بینیم در حوادث اخیر ایران، تجاوز به مردان نیز مسئله ای بود که در زندان ها و توسط مجریان قانون صورت گرفته است و بعد از آن به راحتی هم بر این فجایع، سرپوش گذاشته و به پستوخانه های دادگاه های ایران سپرده شداست."
او همچنین معتقد است که نظام جمهوری اسلامی و دیکتاتورمآبانه ایران، خود به صورت پنهان و آشکار، نظام مرد سالاری را به صورت آگاهانه از نهاد خانواده به عنوان کوچکترین نهاد تا نهاد سیاست تولید می کند .
دیوار کشی جنسی، امنیت اجتماعی یا سرخوردگی جنسی ؟
دیوار کشی جنسی، در زندگی روزمره مردم از همان سال های آغازین حکومت جمهوری اسلامی با جدا سازی دختران وپسران در مدارس شروع شد وکم کم در اتوبوس های شهری با کشیدن میله، این تفکیک جنسی پر رنگ تر شد. در یک دوره صحبت از آن بود که زنان حق مراجعه به پزشک متخصص زنان زایمان مرد، را ندارند اما این طرح به تصویب نرسید وامروز بازار اخبار اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها داغ است. برخی از دست اندرکاران حکومت اسلامی در ایران، سعی بر آن دارند که دلیل وقوع حوادثی مانند جنایت خمینی شهر را به رعایت نکردن موازین اسلامی از جمله حجاب، درجامعه ربط دهند. این در حالی است که دکتر فواد صابران روانپزشک مقیم پاریس، معتقد است تفکیک جنسیتی در جامعه، خود می تواند یکی از دلایل وقوع حوادثی مانند تجاوز باشد. او در این خصوص می گوید:"سرکوب های جنسی در جامعه همیشه از یک جای دیگر طغیان می کند ومتاسفانه در جامعه ایران، بین مسئله سکس وجنس، دائم از سکس صحبت می شود، از طرفی سرکوبی ومحرومیت نتیجه اش این است که احساسات طبیعی انسان نمی تواند به مجرای انسانی وارد شود ودر حالت وحشیت و حیوانی انسان، بروز می کند."
دکتر صابران، همچنین معتقد است که تفکیک جنسیتی از همان دوران کودکی وپنهان نگه داشتن دو جنس دختر وپسر از یکدیگر می تواند در سنین بالاتر موجب وقوع جرائمی چون تجاوز شود.
او می گوید:"اگر اجازه ندهند که از همان دوران کودکی وتا ۱۵ سالگی، شخص سوالات جنسی خود را مطرح وپاسخ آن را دریافت کند ودائم با سرکوب وپنهان کاری مواجه شود نتیجه اش در دوران جوانی روحیه جنگجویی وخشونت وتجاوزگری است. این در حالی است که غریزه جنسی یکی از ستون های خوشی بشر است وطبیعی است که وقتی جلوی آن را سد کنند در یک جایی طغیان می کند."
این روانپزشک همچنین معتقد است که ۳۰ درصد از افراد متجاوز کسانی هستند که خود در دوران کودکی یا نوجوانی مورد تجاوز قرار گرفته اند که البته این تجاوز می تواند به صورت کلامی ویا تنبیه بدنی هم باشد.
دکتر صابران در پاسخ به این پرسش که در این اتفاقات، قربانی اصلی چه کسی است، می گوید:"مهم ترین چیز این است که در جامعه در مورد این اتفاقات، باید صحبت کرد. اگر سکوت کنیم، این سکوت وسیع تر می شود، به مانند همان سکوتی که درخانواده ها هست وبه بچه یاد نمی دهند که مسئله جنسی نیست وتبعاتش را درسنین بالاتر می بینیم. بنا براین، قربانی فقط فردی نیست که مورد تجاوز قرار می گیرد. در برخی موارد ممکن است فرد متجاوز هم دست به خودکشی بزند."
بازخوانی پرونده های مختلف جرائم تجاوزهای گروهی که در بهار سال جاری در ایران رخ داد نشان می دهد که قربانیان همگی زن بوده اند ودر هجوم های گروهی عده ای از مردان مورد سوءاستفاده قرار گرفته اند. برخی متهمان ،دارای سوابق شرارت متعدد در پرونده خود هستند.
منبع: رادیو فرانسه
